Het verhaal van Corrie

Ik was acht jaar toen ik mijn been verloor door jeugdkanker. Als je als kind je been verliest, groei je op met het gegeven dat je het met één been moet doen. Dat is een voordeel, want daardoor ben ik nu nog steeds hyperactief. 

De afgelopen jaren heb ik pech gehad met mijn prothese. Mijn vorige instrumentmaker maakte een prothese die slecht paste. De instrumentmaker vond dat ik er goed mee liep, terwijl ik het gevoel had dat ik steeds naar links viel. De prothese voelde niet stabiel. Ik ben wel vier keer terug geweest. Voor elke aanpassing moest ik opnieuw komen, want vier reparaties tegelijk, dat kon daar niet. En ik ben niet iemand die na een half jaar een nieuwe eist. Uiteindelijk heb ik drie jaar met die prothese getobd.

Toen ik eindelijk zover was dat ik een afspraak wilde maken voor een nieuwe prothese hoorde ik dat ik dat dat niet zomaar kon. Ik moest eerst een revalidatiearts zien, terwijl ik alleen maar een goed passende prothese wilde. Ik loop al 63 jaar met een bovenbeenprothese en weet precies wat ik wil. Ik heb een vacuümprothese met wat ruimte aan de onderkant. Ik wil de onderkant niet te strak, dan krijg ik last van mijn zenuwen. De prothese moet goed zitten en stabiel zijn. Uiteindelijk heb ik gekozen voor een second opinion.

Ik werd daar heel goed ontvangen, het is er gezellig en dat vond ik fijn. De koker van mijn prothese werd gescand en er werd een nieuwe prothese gemaakt. Na wat wijzigingen in het begintraject is het echt een geweldig been geworden. De prothese kreeg ik op 5 december. Ik heb hem aangedaan en niet meer uitgedaan. Zo gaat dat bij mij. Ik heb er ook direct mee getafeltennist. Ik loop er nu zo’n zes weken mee en ben niet meer te stuiten. Het is een zalig been. Het staat als een huis. Ik kan er mee springen en staan en ik val niet om. Een aantal mensen bij mijn tafeltennisclub zei laatst: “Wat loop je goed met dat been!” Ik ben altijd al een actief mens geweest, maar sinds ik dit been heb, ben ik helemaal niet meer te stuiten. Ik kan er echt veel beter mee lopen en fietsen. En mijn stok, die heb ik helemaal niet meer nodig!