Het verhaal van Rob

Uw arts vertelde u dat u niet meer kon lopen?

Ja, tot mijn grote verbazing zei de vorige revalidatiearts tegen me: “U bent al wat ouder, leren lopen met twee beenprothesen, dat gaat niet meer lukken.” Moet je het daar dan bij laten zitten? Dat heb ik niet gedaan. Een andere arts verwees me door naar De Hoogstraat. Ik kwam daar eigenlijk alleen voor een liner om ervoor te zorgen dat het oedeem uit mijn stomp zou gaan. Ik had absoluut niet de verwachting dat ze daar weer over lopen zouden gaan beginnen. Maar de arts en de instrumentmaker die ik daar zag zeiden me dat ze me weer aan het lopen zouden kunnen krijgen, op twee bovenbeenprothesen! Zij hadden er wél vertrouwen in. En ik dus ook!

Wat hebben ze gedaan bij De Hoogstraat en Protec?

In eerste instanties hebben ze twee prothesekokers gemaakt en me “stubbies” gegeven. Stubbies zijn prothesekokers zonder buizen en voeten, maar met een onderstuk waarop je kunt staan. Je bent dan klein en dicht bij de grond, maar dat maakt het leren lopen met twee amputaties eenvoudiger. Je hebt stijve benen en niet de wankele constructie van voet en knie. Zo ben ik begonnen met looptraining, twee keer in de week. Dat hoorde gewoon bij het aanmeten van de prothese. De instrumentmakers Rachel en Kas en beweegtrainer Frank spraken steeds met elkaar door hoe we weer een stap verder konden komen. Het was echt een heel proces van denken, doen en onderzoeken met elkaar.

Rob loopt met twee bovenbeen prothesen en is dankbaar voor het feit dat hij weer kan lopen!

Wat moest u allemaal doen tijdens de looptraining?

Ik moest over dikke matten en om pionnen leren lopen, stil leren staan en steeds verdere afstanden leren afleggen. Elke keer werden er filmpjes gemaakt en kon ik zien hoe ik vorderde. Dat heeft me heel erg geholpen om door te gaan!

Loopt u nog met stubbies?

De stubbies werden steeds een stukje hoger gemaakt, zodat ik langzaamaan wende iets verder van de grond te zijn. Door te trainen maakte ik mijn spieren sterk, zodat ik uiteindelijk op echte prothesen kon gaan staan. Aan beide kanten met een elektronische knie. Dat heeft best even geduurd hoor. Maar ik werd goed begeleid door het hele team. Rachel heeft me met veel geduld begeleid.

Hoe heeft u de dienstverlening ervaren?

Bij de vorige instrumentmakerij zeiden ze als ik problemen had met de prothesen: dat ligt aan u hoor. Hier is dat anders. Ik mag mijn orthopedisch instrumentmakers alles vragen, zij leggen veel uit en zij kijken vervolgens serieus wat ze kunnen doen. Heel vaak wordt er dan toch wat aan de prothese aangepast. Ze denken echt met je mee!

Wat vindt u van Protec?

Ik vind dat ik daar echt in de watten wordt gelegd. Zo kreeg ik laatst bij Protec, omdat het lunchtijd was, ineens een broodje aangeboden. Dat werd gewoon even gehaald voor me. Dat vond ik top! En van de beweegtrainer kreeg ik een hele map mee met oefeningen voor thuis. Alles is goed verzorgd, iedereen is sympathiek en de dingen worden goed geregeld. Dat maakt dat ik heel tevreden ben.

U kwam voor een liner en ging met twee bovenbeenprothesen de deur uit?

Ja, ik vind het nog steeds heel bijzonder! Dat de ene arts zegt dat ik nooit meer kan lopen, dat ik de hoop maar op moet geven en dat ik dan ruim een half jaar later loop met twee bovenbeenprothesen! Daar ben ik de mensen van De Hoogstraat en Protec heel dankbaar voor!