Het verhaal van David
Ik heb een bedrijfsongeval gehad in 2015, waardoor mijn been tot boven de knie geamputeerd moest worden. Ik was klant bij een instrumentmakerij waar ik me een nummer, in plaats van een mens voelde. Op een gegeven moment vertelde mijn advocaat me over een bedrijf in Amsterdam waar ze gespecialiseerd zijn in beenprothesen. En daar heb ik een afspraak gemaakt.
U ging naar Protec omdat u niet tevreden was over uw prothese?
Ja, ik wilde een second opinion en kon direct terecht. Ze hebben daar veel verschillende metingen gedaan. Er werd gekeken naar mijn manier van lopen en staan en daarvan zijn videobeelden gemaakt, die ik samen met de instrumentmakers heb bekeken. Dat was heel verhelderend en gaf me veel inzicht in mijn looppatroon. Na die second opinion besloot ik dat ik bij Protec verder wilde, ik had er vertrouwen in.
Hoe heeft u de dienstverlening ervaren?
Als heel prettig. Ik voelde me echt als mens behandeld en niet als nummer. Wat ik merk in deze branche is dat de mens wordt gezien als product. Bij Protec is dit niet het geval. Bij mijn vorige instrumentmakerij was het ‘lopendeband-werk’. Daar bestond nauwelijks persoonlijk contact met de patiënt. Bij Protec proberen ze in mijn schoenen te staan. Het is belangrijk dat mensen het gevoel krijgen dat het om hen draait en niet om geld verdienen. De persoonlijke aandacht die ze hier geven is zo belangrijk.
‘Ik voel me hier mens en geen nummer!’
Heeft u een goede prothese gekregen?
Tijdens mijn eerste afspraak werd er direct een koker gemaakt. Ik heb een erg gespierde stomp en dat was best een puzzel. Inmiddels heb ik een tweede koker. Die koker draag ik nog steeds. Ik heb geen pijn en sta er 12 uur per dag op, ik werk in de bouw. Uiteindelijk denk ik dat hij over een paar maanden nog een klein beetje gewijzigd kan worden, maar ik vind dat ik er eerst even mee moet oefenen.
Is deze prothese anders dan de eerste die u had?
Jazeker, het is een verschil van dag en nacht. Deze prothese is lager dan mijn vorige en daardoor kan ik goed en makkelijk op mijn billen zitten. Mijn zithouding is beter en ik zit makkelijker en comfortabeler, ook in de auto. Met een nieuwe prothese is het net als met nieuwe schoenen: je moet ze inlopen en dan gaan ze steeds lekkerder zitten. En dat is zeker het geval.
Wat is uw belangrijkste bevinding bij Protec?
Ik ben bij Protec als mens en niet als product behandeld. Mensen die een prothese moeten krijgen, zijn vaak onzeker. Na mijn ongeval was ik op zoek naar informatie en naar anderen die hetzelfde hadden meegemaakt. Ik zocht naar houvast. Vaak ben je na zo’n heftige gebeurtenis mentaal niet zo sterk. Ik ben er gelukkig goed uit gekomen. Ik werk weer in de bouw, zwem, rijd motor en beklim bergen. Ik wil anderen laten zien dat dat ook allemaal kan. Dus als mensen me iets willen vragen sta ik daarvoor open. Ik ben blij en tevreden dat ik de weg naar Protec heb gevonden.
Wij zijn pas blij, wanneer u dat bent
"Het was echt geweldig! Na acht jaar gedoe ging er een wereld voor me open. Ten eerste werd er vier uur de tijd voor me uitgetrokken door twee instrumentmakers. De directeur deed de voordeur op slot en we hadden de hele zaak voor ons drieën. Volledige aandacht, waar vind je dat nog? Aan het eind van de ochtend liep ik op twee proefprothesen zomaar los. Ik had een glimlach van oor tot oor. Ik kon weer lopen! En dat na acht jaar problemen met mijn kokers."
Lees het verhaal van Robin
"Voorheen zat ik soms anderhalf uur in de paskamer en zag ik niemand. Ik wist dan ook niet wat er gedaan ging worden aan de prothese. Hier zit ik aan de koffietafel en wordt er gezellig met me gepraat. En ondertussen krijg ik heel snel een prothese waar ik gewoon weer mee kan lopen. Wat wil je nog meer?"
Lees het verhaal van Pierre
"Ik kwam ’s ochtends en ging om vier uur de deur uit met een nieuwe prothese. Bij andere instrumentmakerijen werd ik gegipst, moest ik weken wachten op een koker en moest er steeds wat worden bijgesteld. Dit was in één keer goed. Ik kon er meteen mee weglopen, de koker zat als gegoten. Deze prothese zit vast aan mijn been en voelt als één geheel. Dat is een hele vooruitgang. Ook al loop ik niet veel, ik wil wel stabiel en goed lopen en dat kan ik weer."
Lees het verhaal van Marcel
